Μετακόμιση και σκύλος: Η απογοήτευση του καλύτερού μας φίλου

Μετακόμιση και σκύλος: Η απογοήτευση του καλύτερού μας φίλου
 Μετακόμιση και σκύλος: Η απογοήτευση του καλύτερού μας φίλου

Πριν λίγα χρόνια χρειάστηκε να μετακομίσουμε οικογενειακώς. Ο άντρας μου, τα παιδιά μου και ο καλύτερός μας φίλος, ο Άρης.

Ο Άρης παρόλο το μεγαλοπρεπές και επιθετικό όνομα είναι μικρόσωμος και πολύ φιλικός, τα παιδιά μου τον λατρεύουν και είναι δύσκολο να του χαλάσεις το χατήρι γιατί είναι πολύ παιχνιδιάρης.

Η διαδικασία της μετακόμισης ήταν δύσκολη από μόνη της, έπρεπε να οργανώσουμε τα πάντα και να προβλέψουμε τα πάντα.

Σχολεία για τα παιδιά, να εξερευνήσουμε τα δεδομένα της νέας γειτονιάς, να αμπαλάρουμε ρούχα και έπιπλα.

Ο φίλος μας ο Άρης δεν μας απασχόλησε καθόλου, δυστυχώς.

Δεν τον πήραμε μαζί μας στην εξερεύνηση της νέας γειτονιάς, ούτε στις επισκέψεις που κάναμε στο νέο μας σπίτι στο οποίο θα μετακομίζαμε, το θεωρούσαμε δεδομένο ότι θα προσαρμοζόταν στη νέα κατάσταση με ευκολία καθώς είναι ένα πολύ γλυκό και καλόβολο σκυλάκι.

Για πω την αλήθεια, μας απασχολούσε τόσο πολύ η προσαρμογή των παιδιών που αμελήσαμε το φιλαράκο μας.

Με πολύ μεγάλη χαρά του αγοράσαμε νέα παιχνίδια, καινούργιο κρεβατάκι ύπνου και ένα πολύ μοντέρνο λουράκι.Το αποτέλεσμα μας λύπησε όλους.Ο Άρης ταράχτηκε πολύ με την αλλαγή, κάτι που πραγματικά δεν το περιμέναμε.Έπρεπε να αντιμετωπίσει την αλλαγή περιβάλλοντος χωρίς να έχει κοντά του τα αγαπημένα του παιχνίδια και επιπλέον η δική μας συμπεριφορά είχε αλλάξει λόγω της αναστάτωσης που προκλήθηκε από την αλλαγή.

Η διατήρηση της ρουτίνας είναι τελικά πολύ σημαντική για τα ζωάκια.

Τότε δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει με αποτέλεσμα το πρώτο διάστημα να είναι δύσκολο και στενάχωρο.

Ο Άρης ήταν υποτονικός και αποπροσανατολισμένος, χρειάστηκε να του κάνουμε παρέα με βάρδιες για το πρώτο διάστημα μετά την μετακόμιση για να ανακουφίσουμε το άγχος που τον είχε καταβάλλει.

Προσπαθήσαμε να περάσουμε ποιοτικό χρόνο μαζί του για να τον καθησυχάσουμε και να τον βοηθήσουμε να προσαρμοστεί.

Ο νέος μας κτηνίατρος μας συμβούλεψε να περνάμε χρόνο μαζί του στο πάτωμα. Οι σκύλοι έχουν ευαίσθητη όσφρηση και το παιχνίδι στο πάτωμα βοηθάει να δημιουργηθούν γρηγορότερα νέες μυρωδιές.

Στις καθημερινές μας βόλτες προσέχαμε πολύ να μη ξεφύγει από κοντά μας και χαθεί. Είχαμε προβλέψει να γράψουμε το κινητό μας στο κολάρο του αλλά παρόλα αυτά τον πρώτο καιρό ήμασταν σε επιφυλακή. Τώρα βέβαια υπάρχει και η δυνατότητα της τοποθέτησης μικροτσίπ αναγνώρισης, κάτι που δεν το είχαμε τότε.

Φροντίσαμε να διατηρήσουμε τις ρουτίνες φαγητού, μπάνιου και περιπάτου, κάτι που ήταν πολύ βοηθητικό.

Ο σκύλος μας μας κάνει όλους χαρούμενους, μειώνει το άγχος μας και μας ανταποδίδει την αγάπη στο δεκαπλάσιο. Ευτυχώς με την συμβολή όλης της οικογένειας τελικά προσαρμόστηκε στο νέο περιβάλλον παρά τα αρχικά μας λάθη και παραλείψεις.

Η εικόνα του Άρη που έτρεχε και κρυβόταν έντρομος κάτω από τα κρεβάτια σε κάθε ευκαιρία σιγά σιγά σβήστηκε από την μνήμη μας και όλα πήγαν καλά στο τέλος.

Θα μπορούσαν όμως να πάνε και καλύτερα αν γνωρίζαμε όσα γνωρίζουμε τώρα.